Skandalami z ich udziałem żył cały kraj. Kreowali trendy, spełniali się artystycznie, zadzierali z władzą i cenzurą, czasem szokowali. To dzięki nim socjalistyczna Polska, szary kraj z betonu, nabierał czasem zupełnie niezwykłych barw. Kalina Jędrusik, Daniel Olbrychski, Stanisław Mikulski, Beata Tyszkiewicz, Maryla Rodowicz, Andrzej Łapicki, Wojciech Gąssowski i wielu innych. Czy można ich nazwać celebrytami? Oczy całego kraju zwrócone były właśnie ku nich. Jak się bawili? Jak spędzali wolny czas? Skąd brali ekstrawagancje stroje? Czym jeździli? Gdzie należało bywać, by trafić do towarzyskiej śmietanki Aleksandra Szarłat maluje barwny portret celebryckiego świata minionej epoki, który wzbogaca cała masa żartobliwych anegdot opowiadanych przez samych bohaterów tamtych czasów. Wiele z nich nigdy dotąd nie była jeszcze publikowana! Książka jest sentymentalną opowieścią o tym, jak wyglądało życie za kulisami ówczesnego showbiznesu, tak różnego, niejednokrotni ciekawszego od tego, który znamy współcześnie.
Prawdziwa historia Stanisława Kosickiego (ps. "Bohun "). W książce Diament odnaleziony w popiele Krzysztof Kąkolewski ujawnia perfidną, jadowitą propagandę antypolską oraz losy pokoleń, które padły jej ofiarą. Bezlitośnie obnaża kulisy powstania Popiołu i diamentu, książki Jerzego Andrzejewskiego, który został poddany manipulacji UB, a także filmu Andrzeja Wajdy będącego ekranizacją powieści. "Nagromadzenie, spiętrzenie bohaterstwa, nieszczęść i szlachetności po stronie komunistów, podłości, tchórzostwa i zbrodni po stronie niekomunistów dochodzi w książce Andrzejewskiego do swoistej kumulacji".
Główny bohater powieści, Maciek Chełmicki, grany w filmie przez Zbigniewa Cybulskiego, to w rzeczywistości Stanisław Kosicki, harcerz Szarych Szeregów i żołnierz Kedywu AK. Aresztowany przez komunistyczne władze, został osądzony i skazany na karę śmierci za zabicie w przypadkowej potyczce funkcjonariusza "bezpieki", Jana Foremniaka, wojewody kieleckiego. W tym czasie na Kielecczyźnie działał mjr Antoni Heda "Szary", który wraz ze swoim oddziałem przeprowadził atak na więzienie w Kielcach i uwolnił kilkuset partyzantów, wśród nich Kosickiego. Kiedy "Bohun" opuścił celę, nasilające się represje miały go zabić. Dalsze losy Kosickiego to "agonia na śmietniku. Śmietnik to PRL, agonia rozłożona na 50 lat".
UWAGI:
Bibliogr. s. 193-[195].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Ilustrowana historia kina polskiego" to zawarte w jednym tomie syntetyczne ujęcie całych dziejów kina w Polsce. Autor rozpoczyna swoją opowieść od poprzedzających pierwsze pokazy filmowe zjawisk z zakresu kultury audiowizualnej XIX wieku i doprowadza ją do filmów, które miały premierę w listopadzie roku 2008. Wszechstronne omówienie znajdują tu wszystkie najważniejsze zjawiska z zakresu polskiej sztuki i kultury filmowej, a także przemysłu kinematograficznego. Przedmiotem analizy staja się najwybitniejsze polskie filmy fabularne, dokumentalne i animowane, przedstawione są biografie twórców i najważniejsze konteksty kina, a wszystko to włączone zostaje w obręb jednolitej narracji historycznofilmowej. Zachowując układ chronologiczny, autor pokazuje polskie kino w jego różnorodnych stylach, etapach, odmianach gatunkowych. Z właściwą sobie rzetelnością autor omawia początki kina na ziemiach polskich, dziesięciolecie polskiego kina niemego oraz klasyczne polskie filmy z lat trzydziestych....
Kiedy przecinasz rondo Czterdziestolatka, jesteś dokładnie w tym miejscu, w którym tonął w błocie inżynier Karwowski, budując Dworzec Centralny w kultowym serialu Jerzego Gruzy. Zakupy w Złotych Tarasach robisz w miejscu, gdzie rozgrywała się pamiętna scena z "Bruneta wieczorową porą" Stanisława Barei: robotnicy sprzątają śnieg ze ślimaków al. Marchlewskiego (dziś Jana Pawła II) i łopatami wrzucają go na wywrotki, a te zwalają ładunek kilkadziesiąt metrów dalej. "Jak słońce przyjdzie, to śnieg i tak stopi. Siły przyrody w służbie człowieka" - słychać z ekranu. Takich historii i miejsc znajdziecie w tej książce mnóstwo. Bo kiedy tylko jej autor zauważył w filmowym kadrze fragment fasady czy szyldu, już wdrażał śledztwo, by ustalić, w który zakątek Warszawy zapędził się operator z kamerą. Dzięki niemu odkrywamy ponownie zarówno Warszawę nieodbudowaną, jak też znane obiekty, a nawet całe kwartały, czy dzielnice w odsłonie sprzed lat, często zaskakującej, nieoczekiwanej.
Jakie tramwaje i autobusy kursowały przed laty po mieście? Jak wyglądał Pałac Brühla, zanim zniknął bezpowrotnie wysadzony przez hitlerowców? W jakim tempie panoramę Warszawy zapełniały kolejne wieżowce?
To wszystko i wiele innych niezwykłych migawek ze stolicy można obejrzeć w przywoływanych przez autora filmach fabularnych, dokumentach i serialach - od Zakazanych piosenek czy Przygody na Mariensztacie po Prawo Agaty czy Drogówkę. Jak sam przyznaje, nie wszystkie są dziełami wybitnymi, ale wiele z nich to prawdziwe perełki dla każdego zakochanego w swoim mieście warszawiaka. Krok po kroku, kadr po kadrze dowiadujemy się, jak bardzo zmieniło się miasto przez ponad sto lat.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Przyjmując propozycję wydawnictwa na nasz wywiad-rzekę, precyzyjnie określiliśmy cele. Nie chcieliśmy żadnej laurki, uładzonych na wysoki połysk pytań i odpowiedzi. To miała być prawdziwa rozmowa dwóch zainteresowanych sobą osób. Bohatera i dziennikarza, Jerzego Radziwiłowicza i moja. Czasami sympatyczna, często chropowata i dygresyjna. Dialog, a nie autoryzowany monolog. Nie trzymaliśmy się chronologii, ale staraliśmy się pamiętać o wszystkim, co w biografii Jerzego Radziwiłowicza miało znaczenie. Każde spotkanie było niespodzianką. Temat wyjściowy kończył się nieoczekiwaną pointą, niektóre motywy powracały w naszych rozmowach niczym bumerang, inne z przekonaniem odrzucaliśmy. Pan Jerzy namawiał mnie do zadawania trudnych pytań, "nie na temat", dotykających obyczaju czy poglądów, o których po raz pierwszy mówi tak otwarcie. Aktorstwo, kino i teatr są oczywiście na pierwszym planie, ale duże znaczenie mają także kwestie poboczne: polityka, historia, podróże, literatura, muzyka. Radziwiłowicz opowiada z pasją i dystansem; czasami jest refleksyjny, częściej dowcipny. [fragment tekstu]
UWAGI:
Wykaz ról J. Radziwiłowicza s. 393-[414].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
